Ο Τέσλα ανακάλυψε και χρησιμοποίησε το θεμελιώδη νόμο που αυξάνει το δυναμικό του Αιθέρα, το νόμο που θα διαρθρώνει τον αρχικά άπειρο, συμπαγή και απολύτως ομοιογενή αιθέρα. Πρόκειται για μία αρχή της ανεξαρτητοποίησης των μερών ενός άπειρου συνόλου μιας ενιαίας φυσικής συνέχειας. Αυτή η συνέχεια του ίδιου φυσικού φαινομένου στη σημερινή επιστημονική ορολογία ονομάζεται στα λατινικά Continuum, αλλά και μηδέν, άπειρο, σύνολο, Ελεατικό Ον (Το Ον είναι ένα, αιώνιο και αδιαίρετο), Ευκλείδειο σημείο, κενό κλπ.
Τα μέρη μιας συνέχειας δημιουργούνται σύμφωνα με ένα ειδικό αλγόριθμο που τα ξεχωρίζει έτσι ώστε ταυτόχρονα να παραμένουν στο σύνολο, δηλαδή στο άπειρο και είναι αυτό που ονομάζουμε ηλεκτρομαγνητικές οντότητες ή φως.
Ο αιθέρας είναι ένα συνεχές και πρωτογενές μέσο του σύμπαντος, ακολουθώντας το κέντρο του σύμπαντος δεν υπάρχει, αλλά είναι παντού και αόριστο! Κι όχι μόνο αλλά και ότι ο νόμος της δόμησης του σύμπαντος αναλογεί, δηλαδή αντιστοιχεί στο νόμο που καθορίζει τη σχέση όλων των σημείων των ομοκεντρικών σφαιρών του.
Ο αιθέριος χώρος είναι άπειρος σε όλες τις κατευθύνσεις, έχει μόνο ένα χαρακτηριστικό r (radius – ακτίνα) που σύμφωνα με το σφαιρικό νόμο ενσωματώνει τα σφαιρικά τμήματα της συνέχειας, τμήματα της οποίας είναι αποσπασματικά και ακριβή. Τα μέρη του δομημένου αιθέρα μπορούν να είναι συγχρονισμένα και ασυγχρόνιστα. Στην πρώτη περίπτωση, υπάρχει μια συμπύκνωση των υποατομικών σωματιδίων, όπως όπως ηλεκτρόνια, πρωτόνια και νετρόνια. Αυτά τα σωματίδια σχηματίζονται από την συντονισμένη σύνθεση φωτονίων με τις ίδιες αρχές με τις οποίες τα φωτόνια ανεξαρτητοπούνται ως ξεχωριστές οντότητες στον αιθέρα. Ασυγχρόνιστα δηλαδή ασυντόνιστα μέρη του αιθέρα δεν είναι τίποτα άλλο παρά ο χώρος στον οποίο τα συντονισμένα φωτόνια δημιουργού την ύλη.
Η Αιθερική Τεχνολογία του Τέσλα έχει τις αρχές που βασίζονται στο επίπεδο της συμπαντικής ύπαρξης. Από αυτό το επίπεδο προάγεται και η διαχείριση του χώρου και του χρόνου. Δεν είναι ο ίδιος ο Πύργος, όσο οι αρχές του συντονισμού και της αρμονικής ταλάντωσης του Αιθέρα που είναι τόσο ισχυρές ώστε με την κατανόησή και την εφαρμογή τους μπορούν να λυθούν, χωρίς αμφιβολία όλα τα βασικά προβλήματα της σύγχρονης Φυσικής όπως για παράδειγμα η μετατροπή της ενέργειας.
Με το δικό του vacuum tube ο Τέσλα παρήγαγε ηλεκτρόνια, πρωτόνια και νετρόνια, απευθείας από την φυσική συνέχεια. Αντί να αφήσει τη δέσμη πρωτονίων να ταξιδεύει μέσα στο χώρο προς ένα συγκεκριμένο τόπο, δημιούργησε τις προϋποθέσεις για στιγμιαία δημιουργία αυθαίρετου αριθμού σωματιδίων σε οποιαδήποτε απόσταση. Το μέγεθος ηλεκτρονίων, πρωτονίων και νετρονίων επίσης με τίποτα δεν ήταν περιορισμένο. Ακριβώς το διαφορετικό τους μέγεθος, επειδή είναι δομικά στοιχεία του κάθε κόσμου στο σύμπαν, είναι η αιτία για την μετατόπιση του χρόνου μεταξύ των παράλληλων κόσμων, οι οποίοι όλοι ανήκουν στην ίδια βασική συνέχεια (continuum).
TEΣΛΑ, ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΚΑΙ ΧΩΡΟΧΡΟΝΙΚΕΣ ΠΥΛΕΣ
Δόνηση της Ιονόσφαιρας
Δεδομένου ότι η διαφορά τάσεως μεταξύ της ιονόσφαιρας και της επιφάνειας της γης είναι περίπου δύο εκατομμύρια βολτ, ο Πύργος, λόγω των συνεχών διακυμάνσεων μεταξύ ανώτερων και κατώτερων συχνοτήτων της ιονόσφαιρας, θα έμπαινε τελικά σε φάση (αντήχηση) με την ιονόσφαιρα, και θα την εκκένωνε, όπως εκκενώνονται οι κοινοί ηλεκτρικοί πυκνωτές. Επειδή μια τέτοια εκκένωση θα ήταν στιγμιαία, υπήρχε σοβαρός κίνδυνος για την καταστροφή της Νέας Υόρκης! Επειδή η εκκένωση θα φαινόταν ως εξής, από την ιονόσφαιρα ξαφνικά θα εκτινάσσονταν μια στήλη πλάσματος υψηλής ενέργειας τεράστιου διαμέτρου, ίσως και μερικές εκατοντάδες χιλιόμετρα και τα πάντα σε αυτόν τον τόπο θα εξαϋλώνονταν, θα καιγόνταν.
Φυσικά ο Τέσλα δεν ήθελε να καταστρέψει τη Νέα Υόρκη, αλλά με τις ταλαντώσεις ανά τακτά χρονικά διαστήματα να αντλεί την ενέργεια από την ιονόσφαιρα για την κίνηση του μεγάλου Ταλαντωτή, που απαιτούσε μία ελάχιστη τάση των εκατό εκατομμυρίων βολτ. Ως μηχάνημα για πολύ σύντομες ταλαντώσεις χρησιμοποιούσε ένα μεγάλο αριθμό των υπεριωδών λαμπτήρων απλωμένων πάνω στην κορυφή του θόλου.
Ενέργεια του Αιθέρα
Με τις ταλαντώσεις των ασυντόνιστων ηλεκτρομαγνητικών πεδίων είναι εφικτή η κίνηση της χρονικής συντεταγμένης και η ανακύκλωση ενέργειας από το παρελθόν και το μέλλον, χωρίς να επηρεάζεται η σταθερότητα του ηλεκτρομαγνητικού περιβάλλοντος. Σίγουρα αυτό πρέπει να γίνεται με αυστηρά αιτιώδη μαθηματικό νόμο που προσδιορίζει με ακρίβεια τις σχέσεις των συχνοτήτων, αλλιώς τα αποτελέσματα ξεφεύγουν από τον έλεγχο και έτσι συμβαίνουν απροσδόκητες αποσυνθέσεις των υλικών αντικειμένων ακόμα και ο στιγμιαίος αποκλεισμός τους από το τμήμα της δικής μας πραγματικότητας, όπως έχει γίνει για παράδειγμα το 1943 στο περίφημο Πείραμα της Φιλαδέλφειας.
Παράθυρα χρόνου μέσα σε παράλληλους κόσμους
Αφού οι παράλληλοι κόσμοι έχουν ηλεκτρομαγνητική δομή με μήκος κυμάτων και συχνότητες πολύ διαφορετικές απ ό,τι είναι στον κόσμο μας, είναι εφικτή με σύνθετο-αρμονικές ηλεκτρομαγνητικές ταλαντώσεις η δημιουργία μερικής σχέσης μεταξύ της συχνότητας του κόσμου μας, και της συχνότητας αυτών των άλλων κόσμων, έτσι ώστε ορισμένες σκηνές από εκεί να γίνονται ορατές στις δίκες μας συνθήκες στη Γη και το αντίστροφο.
Πνευματική εξέλιξη της ανθρωπότητας
Με τη δημιουργία ενός σταθερού πεδίου ανώτερης συχνότητας που είναι αρμονικό με το συλλογικό ηλεκτρομαγνητικό πεδίο των ανθρώπων, σταδιακά γίνεται η αύξηση της δύναμης της αντίληψης, όπως και η επέκταση της νοητικής ικανότητας υποδοχής των ιδεών.. Κάθε δυσαρμονία του πεδίου (ασυγχρονισμός) προκαλεί στον άνθρωπο μερικό διαχωρισμό του νοητικού και φυσικού πεδίου (ψυχικού και σωματικού) πράγμα που σε μια ηπιότερη μορφή εκδηλώνεται ως καρκίνος, ψύχωση και άλλες διαταραχές.
Από πλανήτη Γη σε άλλες παράλληλες πραγματικότητες
Αν είχε ολοκληρώσει το σύστημα με τους πέντε μεταδότες και αν τους είχε θέσει σε λειτουργία ο Τέσλα θα μπορούσε να καλύψει όλη τη Γη, ως ένα ενιαίο σύστημα συντονισμού και με αυτό τον τρόπο να τη φέρει σε μία κατάσταση ταλάντωσης χαρακτηριστική για κάποιο άλλο τμήμα πραγματικότητας και έτσι να μας μεταφέρει και φυσικά σε έναν παράλληλο κόσμο! Με αυτή την πράξη, πιθανώς ήθελε να κάνει μια μετάλλαξη του ανθρώπινου είδους, να επιταχύνει το ταξίδι του πολιτισμού μέσα στο χρόνο και ως εκ τούτου ο πολιτισμός να βελτιωθεί ραγδαία με τεχνικά μέσα.
Φεύγοντας από το φυσικό πεδίο ο Τέσλα μας άφησε την πολύτιμη επιστημονική του καθοδήγησή. Το έργο του δείχνει ξεκάθαρα ότι από τις διάφορες πτυχές, γωνίες και ερμηνείες η αλήθεια ποτέ δεν μπορεί να ειδωθεί ολοκληρωτικά, όπως και η συνέχεια δεν μπορεί να κατασκευαστεί από διακριτά μέρη. Η φύση της αλήθειας είναι τέτοια ώστε η αναγνώρισή της πρέπει να είναι άμεση, ολοκληρωτική, μέχρι το τέλος ή καθόλου.
«Ο Αριστοτέλης δίδασκε ότι στο σύμπαν υπάρχει μια ακίνητη ενδελέχεια που κινεί τα πάντα και η σκέψη είναι το βασικό της στοιχείο. Έτσι και εγώ είμαι πεπεισμένος ότι ολόκληρο το σύμπαν είναι ενωμένο τόσο με υλική όσο και με πνευματική έννοια. Υπάρχει στο σύμπαν ένας πυρήνας από τον οποίο παίρνουμε όλη τη δύναμη, όλη την έμπνευση και αυτός μας προσελκύει αιώνια. Νιώθω τη δύναμη του και τις αξίες που μεταδίδει σε ολόκληρο το σύμπαν και με αυτό τον τρόπο το κρατάει σε αρμονία. Δεν έχω διεισδύσει στο μυστικό αυτού του πυρήνα, αλλά ξέρω ότι είναι εκεί και όταν θέλω να του δώσω μία υλική υπόσταση τότε νομίζω πως είναι φως, και όταν προσπαθώ να το καταλάβω πνευματικά, τότε είναι ομορφιά και συμπόνια. Εκείνος που μέσα του έχει τέτοια πεποίθηση αισθάνεται δυνατός, η εργασία του φέρνει χαρά επειδή ο ίδιος νιώθει ως ένας τόνος στην παγκόσμια αρμονία». Nikola Tesla