Η Θεραπεία Βιο-Ενέργειας συμβάλει ως μια αναζωογόνηση του συστήματος βιοενέργειας, που εξισορροπεί και διεγείρει τη μέγιστη ροή, ενεργοποιώντας το ανοσοποιητικό σύστημα.
Ποιοι παράγοντες διαταράσσουν την ισορροπία της βιοενέργειας;
«Ο πιο βασικός παράγοντας είναι οι κακές ανθρώπινες σχέσεις. Ο άκρατος εγωισμός, η ζήλια, το μίσος, η απαξίωση, η καταπίεση, ο φθόνος, ακόμα και η αδιαφορία κάποιων ανθρώπων βλάπτουν εκείνους που γίνονται δέκτες όλης αυτής της αρνητικής ενέργειας».
Τι προκαλεί η ανισορροπία;
«Η πιο εμφανής ένδειξη της πτώσης του βιοενεργειακού πεδίου είναι η θλίψη και η καταστολή της δημιουργικής δραστηριότητας. Τα πληγωμένα συναισθήματα, όταν διαρκούν πολύ, λειτουργούν σαν τροχοπέδη στον αυτοθεραπευτικό μηχανισμό: η τάση και η ένταση της βιοενέργειας πέφτουν, τα ζωτικά μας όργανα δεν μπορούν να ανταποκριθούν στο έργο τους και ο αμυντικός μηχανισμός μας χαλαρώνει. Βέβαια, υπάρχουν και οι εξωτερικές αιτίες που προκαλούν ανισορροπία, όπως η κακή διατροφή. Όμως, είναι γνωστό ότι το 80% των σωματικών προβλημάτων έχει ψυχολογικά αίτια. Ένας καλά ισορροπημένος βιοενεργειακά οργανισμός μπορεί να αντεπεξέλθει και στις πιο δύσκολες συνθήκες».
Πώς καταλαβαίνουμε ότι η ενέργειά μας δεν είναι ισορροπημένη;
«Δυστυχώς, τις περισσότερες φορές δεν το καταλαβαίνουμε. Υποκρινόμαστε ότι είμαστε μια χαρά, αλλά όλο αυτό το δηλητήριο, αργά και σταθερά, μας φθείρει και, τελικά, γίνεται συνήθεια και τρόπος ζωής. Ώσπου, ξαφνικά, οι ιατρικές εξετάσεις μας δεν είναι καλές ή διαπιστώνουμε ότι όλα γύρω μας δεν πάνε καλά. Ατυχίες, αποτυχίες, μας φταίνε τα πάντα και γενικά νιώθουμε σαν ξένοι, όπου κι αν βρεθούμε. Όταν ο άνθρωπος χάνει τη δημιουργικότητά του και το γέλιο του, σίγουρα κάτι δεν πάει καλά με την ενέργειά του».
Μπορούμε να προστατεύσουμε ή να ενισχύσουμε την ενέργειά μας;
«Ο πιο αποτελεσματικός τρόπος είναι να γίνουμε πιο φιλικοί με τους εαυτούς μας και τη φύση και πιο συνεργάσιμοι με τη δική μας φύση, χωρίς προκαταλήψεις, φόβους, ανασφάλειες, καχυποψίες, ζήλιες, μίση, εκδικητικότητα, υπονόμευση και κακό ανταγωνισμό. Πρέπει να αγωνιζόμαστε για να κρατάμε το πρόσωπό μας χαλαρό και φωτεινό. Είναι η καλύτερη ασπίδα. Επίσης, η βιοθεραπεία μπορεί να συμβάλλει ουσιαστικά στην προστασία και την ενίσχυση της ενέργειάς μας».
Πώς ενεργεί η βιοθεραπεία;
«Δεν υπάρχει σχετική παιδεία σε αυτά τα θέματα, επειδή είναι περισσότερο εμπειρικά και λιγότερο ορθολογιστικά. Αρχικά, ο θεραπευτής θα πρέπει να έχει την ικανότητα κατόπιν εκπαίδευσης να ανιχνεύσει πού υπάρχουν βιοενεργειακές διαταραχές, ώστε να επέμβει. Ο βιοθεραπευτής δεν είναι γιατρός, με την έννοια της κλασικής ιατρικής. Τον ενδιαφέρει το αίτιο, η βιοενεργειακή διαταραχή και όχι αυτό καθαυτό το σύμπτωμα. Λειτουργεί, κατά κάποιον τρόπο, προσομοιωτικά σε επίπεδο βιοενεργειακό. Γίνεται ένας καθρέφτης στο σώμα του θεραπευόμενου και μέσω του δικού του αισθαντικού μηχανισμού εντοπίζει τις διαταραχές».
Πώς γίνεται η θεραπεία;
«Μετά τον εντοπισμό των βιοενεργειακών διαταραχών αρχίζει η θεραπευτική διαδικασία, η οποία στηρίζεται στην αρχή των συγκοινωνούντων δοχείων. Ίσως το παράδειγμα να είναι αδόκιμο, αλλά δεν μπορώ να το εξηγήσω πιο απλά. Ο θεραπευτής, με τους κατάλληλους χειρισμούς, που διαφέρουν κατά περίπτωση, με τη δική του βιοενέργεια, συμπληρώνει όπου υπάρχει έλλειψη ή εξομαλύνει όπου υπάρχει συμφόρηση στο ενεργειακό πεδίο του θεραπευόμενου. Όταν αυτό επιτευχθεί, αρχίζει πλέον η εξισορρόπηση της ενέργειας στα δύο ημισφαίρια του εγκεφάλου και κατ επέκταση στις δύο πλευρές του σώματος».
Τι νιώθει ο θεραπευόμενος;
«Κατά τη διαδικασία της συνεδρίας ο θεραπευόμενος αισθάνεται στο σώμα του δονήσεις, τη ροή της ενέργειας, τις εναλλαγές κρύου και ζέστης, ανάλογα με την περίπτωση. Γενικά, είναι μια πολύ ευχάριστη διαδικασία. Μετά τη θεραπεία αρχικά νιώθει τη διάθεσή του να αλλάζει, ύστερα η σκέψη του αποκτά διαύγεια και, τέλος, σταδιακά υποχωρούν οι σωματικές ενοχλήσεις. Η διαδικασία αυτή μπορεί να διαρκέσει ημέρες, εβδομάδες ή και μήνες. Καλό είναι να επαναλαμβάνεται η συνεδρία, μέχρι να αφυπνιστεί ο αυτοθεραπευτικός μηχανισμός».
Σε ποιες περιπτώσεις ενδείκνυται η βιοθεραπεία;
«Η θεραπεία του σωματικού πόνου, είτε πρόκειται για κακώσεις, πονοκεφάλους, ημικρανίες, αίσθημα κούρασης, ατονία, αναπνευστικά ή πεπτικά προβλήματα, προκύπτει από τη διέγερση του αυτοθεραπευτικού μηχανισμού του ίδιου του θεραπευόμενου. Η βιοθεραπεία προσεγγίζει ολιστικά τον άνθρωπο, αφού ενεργεί και στις 3 όψεις του (φυσικό σώμα, συναισθήματα και νου), οι οποίες συναποτελούν την ανθρώπινη προσωπικότητα και πρέπει να βρίσκονται σε αναλογική ισορροπία. Ας μην ξεχνάμε πως ο υγιής νους μπορεί διατηρήσει υγιές και το σώμα».
